Alles begint bij het begin en daarom is het zo belangrijk om te beginnen - bij schrijven is het niet anders.
Vaak denken we dat we vooraf moeten weten wat we gaan schrijven, en welke structuur we aan het stuk gaan geven, voordat we mogen beginnen.
Hierdoor kunnen we lang wachten voordat we beginnen met onze eerste woorden op papier zitten.
De waarheid is dat het belangrijker is om te beginnen. Het enige dat je vooraf nodig hebt, is de rust om eerlijk te zijn naar je eigen gevoelens, zodat je gevoelens volledig aanwezig zijn wanneer je begint met schrijven. Vanuit daar komen de woorden vanzelf op het digitale papier te staan.
Voelen en schrijven zijn daarin niet heel verschillend van elkaar.
Natuurlijk is het zo dat voor een goed gestructureerd stuk tekst enige voorbereiding nodig is - maar wanneer we proberen te schrijven over wat er in ons omgaat, is deze nette structuur niet nodig. Het doel is namelijk om onze gevoelens en overdenking op papier te krijgen, en soms zijn deze gevoelens en gedachten zelf helemaal niet netjes gestructureerd. Als we ze precies zo op papier zetten, hebben we precies bereikt wat we wilde bereiken.
Het is belangrijker om eerlijk te zijn dan dat het is om gestructureerd te zijn.
Zo komt dit bericht tot stand, een eerste bericht op een vlug in elkaar gezette website.
Op het moment van schrijven is er nog een stemmetje dat zegt "het maakt niet uit wat je schrijft, je hoeft namelijk niet op de 'publiceerknop' te drukken."
Maar tegelijkertijd weet ik dat ik dat wel ga doen. Want dit is namelijk wat ik nu denk en voel.
Ik weet niet hoe je een blog start. Ik weet niet wat hier mee gaat gebeuren. Ik weet niet wat ik moet schrijven.
Maar ik weet dat je begint bij het begin. Ik weet dat ik dingen voel en denk, en ik weet dat ik graag schrijf en uitspreek wat er in mij omgaat.
